Goede doelen aan de deur

Bij ons komen regelmatig vertegenwoordigers van goede doelen aan de deur, die een heel verhaal houden over hoe goed hun doel is: mensen in arme landen zonder schoon drinkwater, kinderen met kanker. Zonder uitzondering geen speld tussen te krijgen: groot wereldleed. Dan sta je al een minuut of vijf wat ongemakkelijk het ingestudeerde verhaal aan te horen en wacht je op De Vraag: hoeveel euro heb ik ervoor over om dit leed op te lossen/te zorgen dat deze figuur weggaat.

Ik baal hiervan. Alle jaarlijkse collectes vind ik prima. Elk goed doel heeft z’n eigen week en iedereen krijgt wat. Maar nou zijn er ook goede doelen die geen jaarlijkse collectie hebben en enkele brutale doelen (Hartstichting) die ook tussentijds aan de deur komen. Zo’n frisse jongeman of meid met windjack van de zaak. En die zijn met een eenmalige gift niet tevreden. Ze willen een automatische incasso, maandelijks, €5, €10 of misschien wel €15. Je hoeft alleen nog maar even het hokje naar keuze aan te vinken. Ik heb het wel eens gevraagd en ze worden gewoon betaald: €5 per uur verdienen ze. Ik durfde niet eens te vragen of ze ook nog eens provisie krijgen over hetgeen ze bijeen gebedeld hebben. Zou me niet eens verbazen.

Wat mij betreft is het inbreuk op mijn privacy als ze aan de deur komen. Je wordt ongevraagd lastig gevallen met al het leed in de wereld en ze weten heel goed dat je een behoorlijke hork moet zijn om “nee” te zeggen tegen een persoonlijk aan jou, in je comfortabele warme huis met auto voor de deur, gericht huilverhaal. Het zal ook geen toeval zijn dat we er in ons kleine sociale huurwoninkje geen last van hadden.

Mijn antwoord is nu dat ik uit principe nooit meer geld geef aan goede doelen die dergelijke agressieve verkooptactieken gebruiken. Ik wil niet dit soort types aan de deur, ik wil geen ansichtkaarten en ik wil al helemaal niet de woorden “automatische” en “incasso” in 1 zin gebruikt worden. Ik vind het wanbeleid van een goed doel dat ze dit soort methoden gebruiken. Een ultieme uiting van de heersende bedrijfscultuur aldaar. Ze komen op mijn zwarte lijst en krijgen nooit meer een cent. Sinds vandaag staat Kika er ook op. Jammer.

One Response to “Goede doelen aan de deur”

  1. Marieke says:

    Oh oh, hou op, hou op!! >:( Toen wij nog in de regent woonde hadden we er ook last van! Dan deed je open omdat de ‘interne’ bel ging, dus denk je dat het de buren zijn ofzo. Nee hoor, windjacks die een zielig verhaal ophangen. Ik doe niet mee, uit principe niet. Zijn dezelfde types die je in de stad ook lastig vallen. Tegenwoordig zijn ze zo sneaky dat als je zegt “sorry geen tijd!” zeggen “dan loop ik wel even met u mee!” “Uh, nee!”. En die goede doelen zijn inderdaad handenvol geld kwijt aan die lui. Volgens mij krijgen ze ook echt commissie voor elke handtekening, want ik heb weleens zo’n type gehad die zei -toen ik zei ECHT geen interesse te hebben- “als u nu hier een handtekening zet en meedoet, dan bel ik morgen wel in uw naam op om het af te zeggen”. Grrr… achteraf had ik zijn naam moeten vragen en een klacht moeten indienen.

Leave a Reply