Boos

Arie kan zich inmiddels optrekken en gaan staan en is ook best handig in over allerlei dingen heen klauteren. Maar het gaat niet altijd zoals ie wil. Dan wordt ie dus boos. Dan heeft ie zich klemgekropen en weet niet meer welke kant ie op moet. Hij is niet echt het dezelfde-weg-terug type. Meestal leg ik dan op een strategische plek een speeltje neer, dan kruipt ie vanzelf de goede kant op, dan is het zo over. Maar sinds kort gaat ie er ook wel eens lekker voor liggen en barst ie uit in een hysterische krijsbui. Denk: peuter van 2 op de grond bij de Appie, die geen kinderei mag. Troosten lukt niet. Mijn nieuwste tactiek is hem zonder iets te zeggen in bed leggen. Als ik hem na een paar minuten ophaal ligt daar ineens weer het vrolijkste babietje dat ik me kan voorstellen. Zijn we weer dikke vrienden. Wonderbaarlijk, weer een stukje gebruiksaanwijzing ontrafeld. Wordt over een paar jaar nog dolle pret in de Appie, en als ie 's avonds 20x uit bed komt, omdat ie niet wil gaan slapen. :-)