Babylectuur

Met een voedingsschema van om de vier uur ("Yeah right, dat dacht jij", grinnikt junior nu vilein in z'n kamertje) heb ik soms even tijd me in opvoedkundige babylectuur te verdiepen. "Oei, ik groei" is al ons bezit. Teneur van het boek is 24/7 direct komen opdraven als meneer een kik geeft. Wordt ook gepropageerd door de moedermelkmaffia en heet daar "voeden op verzoek". Wat ze er niet bij zeggen is dat je dan van die 24 uur minstens 8 uur een overstuur kind aan het verschonen en voeden bent, en vervolgens hoopt dat ie dan tevreden in slaap sukkelt. Dat lukt soms wel en soms niet. In geval B dien je eindeloos te wiegen, zingen, troosten om hem in slaap te krijgen. Nooit alleen laten, dan raakt ie onthecht en dat komt spychisch nooit meer goed! Uit klinisch onderzoek gedurende twee weken in huize Baris blijkt dat je als ouders dan systematisch te weinig tijd over houdt voor best wel belangrijke zaken als zelf eten en slapen. Al kun je met een beetje geluk niet eens meer slapen door een hevig schuldgevoel, als je echt niks meer weet te bedenken om hem rustig te krijgen. Zo moet ie elke ochtend en avond een half uurtje erg hard huilen als het licht of donker wordt. Hoe los je dat nou weer op? Ik ben God niet!

Het boekje "Uw baby, gelukkig en gezond", eerste druk 1967, was snel uit het stof gehaald op zoek naar uitleg over ouderwetsche voedingsschema's. Hoera voor de 3 R's van Rust, Reinheid en Regelmaat! Dat gaf al een hoop duidelijkheid. We worden al een stuk beter in diagnostiseren. Wel door trial en error: foute therapie geeft een nog harder huilende baby als straf. We hebben alleen het wiel wel opnieuw uitgevonden. Ik vind net een artikel op de site van Dr. Spock, die dit in 1946 allemaal al wist...

Ach, hij is zo lief als ie slaapt of als ie gebiologeerd naar z'n eigen spiegelbeeld kijkt. Hij heeft wel een muzikale wansmaak. Hij wordt ontzettend rustig van grijsgedraaide knuffelrock classics op Arrow Classic Rock Radio. Favoriete baddermuziek: Herman Brood.